Yerim ben seni!!!!

Bu aralar kizimla alisverise cikmak zor zanaat. Genelde magazalara girip, hicbir sey bakamadan geri cikiyorum cunku magazada calisan tezgahtarlar, gorevliler etrafimizda birden bir cember oluyor. Ve 'ay suna bak, yerim ben seni!! tam isirmalik bu!' gibi soylemlerde bulunuyorlar.
Delfina ilk dogdu, ben de diyorum'yerim seni' diye ve Damien bunu direkt olarak ailesine ceviriyor: 'I'll eat you'!!! Ve Damien'in ailesinin bana bakislari karsisinda hemen mudafaya geciyorum. Biz Turkler boyle seviyoruz iste diye :) Baskalarina yamyam gibi duran bir sevme anlayisi iste :) 
Hani yerim seni demek esasinda kendi cocuklarini (yeni doganlar buna dahil) gercekten-DISLERIYLE- isiran anne ve babalarin varliklarini ogrendikten sonra esasinda masum gozukmeye basladi bana. Damien dedi ki bir gun 'bir bebege bakinca insanin ici yumusar, kalbi sevgiyle dolar. Neden Turkler isirmak gibi bir bebegin uyandirdigindan zit duygular hissediveriyor birden?' diye sordu. Ben de ona katiliyorum. O kadar ilginc bir sevme anlayisimiz ve tuhaf davranislarimiz var ki. Aylar onceydi, Kadikoy'de oturduk bir yerde yemek yiyoruz. Garson geldi ve dedi ki 'ama kucagima almak istiyorum', ben soruyu duymamisim gibi davrandim, cunku ne yapacagimi bilemedim. Tamam yurtdisinda bir cocugu uzaktan bile sevmeye calistiginda anne ya da babasi kotu kotu bakar sana. Bu iyi bir uygulama degil bence. Cunku sevgi paylastikca cogalir. Ben memnun oluyorum insanlarin gelip kizimla ilgilenmesinden, onu sevmesinden. Kizim insanlarla iletisime gecmis oluyor, sosyallesiyor. Harika bir paylasim. Ama kimse kusura bakmasin ama kim oldugunu, ne oldugunu bilmedigim bir adamin kucagina da cocugumu veremiyecegim. Ya birden firlasa cocukla kacsa? Ya da bir yerine birsey batirsa? Cok mu paranoyak yaklasiyorum? Ama insan o kadar garip seyler duyuyor ki hayatta! Bodrum'da tatildeyken kaldigimiz otelin havuz kenarinda biz yemek yiyorduk, hava oldukca karanlikti ve aydinlatma sadece havuzun kenarinda vardi. Garson geldi ve ben karanlikta anlayamadan daha Delfina'nun kolunu pis-kimse kusura bakmasin pis diyecegim- agziyla isirdi. Ve ben dumur olup, tepki veremedim. Kendimi hala sucluyorum. Nasil bir insafsizlik! ve nasil bir sevme anlayisidir bu! Ben anlamiyorum nasil bir insan bu kadar masum, tatli bir varligi isirmak istesin! Ve yollarda da surekli insanlar boyle garip garip konusuyor. Ya bu bebek! Lahmacun degil! 

Delfina dedesinin kucaginda Urla'nin guzel havasinda
dari yerken

Ha bir de bebegin elini opme olayi var. Insan sanirim kendi bebegi olmayinca anlamiyor bir turlu, ben sahsen sanmiyorum ki bunu boyle dusunmus olayim. Herkes gelip bebegin elini opuyor. Iyi de yanagindan op daha iyi, cunku 1. senin agzin/elin temiz mi de bebegin elini tutuyorsun? 2. bu bebek disleri kasindigi icin surekli elini agzina goturuyor. Yani optugun yere biraktigin mikroplarin otomatikman kizimin agzina gitmis oluyor! 
Ingiltere'de otobusler pistir, bizim otobusler onlarin yaninda tertemizdir. Otobuslerde kac kez sahit oldum, bebekler agzindaki emzigi yere atar. Anneler de yerden alip bebegin agzina geri tikar. 
Benim annem beni cok hijyenik ortamda buyuttu ki buna da kalp durumumdan dolayi mecburdu. Hos zaten kendisi de Avrupa Yakasi'ndaki Humeyra'nin oynadigi Iffet karakterinin baska ama benzer bir versiyonudur. Kisacasi ayni Iffet gibi temizlik hastasidir ve tariflerini asla baskasiyla paylasmaz. Paylasiyor gibi gozukse de eksik verir, puf noktalarini soylemez. Neyse, benim hijyenik bir ortamda buyumem benim saglikli bir savunma sistemi olusturabilmemi onledigini yillardir dusunuyorum. Bari bu elinden opmeler kizimi hasta yapmak yerine, kizimin metabolizmasini guclendirir umarim :) (Positive thinking)
Sevmek ve paylasmak harika ama birinin Turk halkina sunu anlatmasi gerekiyor bebekler lahmacun ya da sucuk reklamlarindaki sucuklardan biri degil! Sevelim ama 'cici cici' diyerek :)