My photo
a utopist, a green, a free soul, a liberal, a young (well let's say 'a new' rather than 'young') mother, a rebel, a thinker, a smiler, a wonderer, a note, a butterfly, a rainbow, a nymph, a kite, a wave, a breeze from the sea, a purple soul, a chocolate-addict, a lover...

Wednesday 4 April 2012

Şeker uyuşturucudur

- Bir bagimlinin kendiyle cekismesi -

Evet dogru duydunuz: Şeker uyuşturucudur!
Hani hep uyusturucunun cok kotu bir sey oldugunu dusunuruz. Her bir polis uyusturucu operasyonundan sonra icimiz rahat eder. 'Zehir tuccarlari' deriz, uyusturucu satanlara. Peki ya şeker? Bakkallarda, marketlerde yasal olarak satilan şeker; masamizda, mutfagimizda bulunan şeker cok mu masum? 
Uyusturucuyla şeker arasinda fark var mi?

  • Ikisi de topraktan geliyor (yani ikisi de dogal)
  • Ikisi de bagimlilik yapiyor
  • Ikisi de vucudumuzda saglik problemlerine neden oluyor, organlari öldürüyor
  • Ikisi de mutluluk veriyor

Dur, yapma! Narima goz koyma
Obezite, şeker hastaligi (adiyla bir bilinen bir hastalik bile var), kalp hastaliklari ve hatta kansere neden oldugu soyleniyor, konuyla ilgili olarak buyurun:
http://blogs.babycenter.com/mom_stories/03032012sugar-even-worse-than-we-thought/
Delfina 16 aylik, ve annemgil anlamiyorlar cocuguma neden şeker vermedigimi. Anlatiyorum, 'aa ama yazik' diyorlar. Sanki ben cocugumdan hakli mutlulugunu esirgiyorum.
Keske zararsiz bir sey olsaydi şeker.. Bol bol yiyebilseydik, pankreasimiz, karacigerimiz kolayca basa cikabilseydi şekerle.. Ama degil iste!
Anne olmak cok zormus: sevdigin baskasina bakabilmek ve sevdigini iyi yetistirebilmek icin kendine iyi bakmak gerekiyor, ve de ona iyi bakmak. Varolan en iyi gelecegi vermeye calisiyorsun, ama nasil olacak? Delfina buyuyor, ve arkadaslarinin hepsi birbirinden cafcafli, tadi guzel sekerleri yerken, ben nasil olacak da ona seker vermeyecegim? Ya dogum gunu partileri? Bol sekerli (hatta seker hamurundan yapilmis) kekler, kurabiyeler, neler neler... 
Delfi'nin en sevdigi dogal seker kaynagi: nar :)
Tam bir nar delisi :) Bir haftada dort nar yiyebiliyor!
 Herkes yerken ben kizima yeme mi diyecegim? Kizimi hastaliklardan koruyabilmek icin tamam bir sekilde kendimi degistirmeye calisiyorum. Ne mi yapiyorum: mesela, ben kek ve puding yerken kizima bir tabak dut kurusu koyuyorum, gelip benim tabagimdakini istemesin diye, ya da gidip mutfakta gizlice ativeriyorum agzima bir parca cikolata. Gitgide yedigim receli, sekeri azaltmaya calisiyorum, ama olmuyor! Ben bir bagimliyim :( Seker yemedigimde titriyorum, hatta bazen mutlu olmak icin yedigim de vakidir. Ben cikolatasiz bir hayat dusunemiyorum. Bir kare cikolatayi bir parca yemeye basladigimda bir bakiveriyorum kocaman tablet bitmis :( Nasil olacak peki bu degisim? Ben kendimi degistirememisken dunyalar tatlisi kizim icin tum bir toplumu nasil degistiririm ki!!! Bu cocuk illa ki diger cocuklarla iletisime gececek, ve onlarin elindeki sekerlemelerden isteyecek. Peki ben ne yapacagim, baskici bir anne olmak istemiyorum. Ya ben ona isin mantigini anlattigimda beni anlamazsa ...

5 comments:

  1. Esra çok haklısın. Aynı şey konusunda ben de savaş veriyor(d)um. İlk doğumgününde tattırılan çikolatalı pastayla herşey değişti. Ama bu konuda içten başlar. Yani bizler, eğer kendimize engel olamazsak ve evlerimize sokarsak, çocuklarımızın da bunlardan kaçınmasını bekleyemeyiz, çünkü onlar bizim aynalarımız.

    Facebook sayfamda tam da bu konuyla ilgili bir arkadaşımın paylaştığı bir videoyu paylaştım https://www.facebook.com/pages/Bir-Yolculuktur-Annelik/190290254383324

    Stres olduğumuz zamanlarda verdiği mutluluk bize iyi geliyor, ama geçici, gitgide kendimizi sürekli yerken buluyoruz diyor videoda. Şeker; obezite, diyabet, tip 2 diyabet, inslin direnci, hatta kanseri bile besleyen bir unsur aslında. Belki çocuklarımıza şeker ve çikolatadan tamamen vazgeçmeyi değil ama herşeyi kararında tüketmeyi öğretmeyi hedeflememiz lazım. Yani başkalarında görüp lendiyle mücadele etmek yerine herşeyden kararında yeme oto kontrolünü edinmelerini hedeflememiz sanki daha doğru geliyor bana. Sevgilerimle

    ReplyDelete
    Replies
    1. Sevgili Eva,
      Benim yukardaki linkini verdigim adreste bahsedilen doktorla senin feysbuk sayfandaki konusan adamcagiz ayni kisiler :)
      Sana tamamen katiliyorum, orta yolu bir sekilde bulacagiz. Ama bu cok zor bir sinav, 'gazamiz mubarek olsun' :)
      Sevgiler
      Esra

      Delete
  2. Çok haklısın Esracım..Lütfen kendin için de başla bu işe... Kendimden bahsedeyim..21 gün sürecek bir şeker diyeti planladım. 21 önemli, bilirsin..Sanırım 22. günde artık canım pasta istemeyecek. İyi bir pekmez ısmarladım yarın gelecek. İçeceklerim zaten şekersiz uzun zamandır. Yapacağım şeker içeren şeyleri de pekmezle deneyeceğim. Sana da tavsiye ediyorum canım. 'Kuantum iyileşme' diye bir kitap okuyorum. Kathy Freston. Biraz da o kitap gözüme soktu bu şeker meselesini.. Başarılar diliyorum sana, bence sen mükemmel bir annesin, öpüyorum canım, hiç vazgeçme .

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ah her zamanki gibi harika sozleriniz icin tesekkurler!
      21 cok ilgincmis, ben de deneyecegim :)
      Bu arada ben hep pekmezi savunan biri olarak, Damien beni ilk kez elestirdiginde cok sok olmustum. Damien pekmezin de seker kadar zararli oldugunu dusunuyor. Ve sanirim hakli da, nihayetinde seker pancari da bir dogal bitki ayni uzum gibi. Ama eminim ki siz kararinda tuketiyorsunuzdur :)
      Desteginiz icin cok tesekkurler
      Cok opuyorum

      Delete
  3. Ahh ahh bu aralar yine cebelleştiğim bir mesele...
    çikolata manyağıyım..çook seviyorum..şükür ki en çok bitter seviyorum..ama karşıma çıkınca hepsini de yerim yutarım :)
    şekeri kesmek bana çok zor geliyor :( ama bebeğim için ben de sizin gibi düşünüyorum..tabi bunu birçok kişiye anlatamıyorum...önce kendimizden başlamalıyız..ev, buzdolabı, soframız, çocğun model alacağı insanların yeme tarzı bilinci....
    ben de bıdığım büyümeden kendimi düzene sokmalıyım... benim bıdığım 10.aya girdi :)
    hepimize sağlıklı neşeli günleeeerr

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...